استراتژی هلدینگ یا مادری (Parenting strategy)
1- کدام کسب و کارها در اولویت تخصیص منابع قرار دارند؟
2- عوامل حیاتی موفقیت (Critical success factor) در هر کسب و کار چیست؟
3- چگونه می توان فعالیتها را در زنجیره ارزش هماهنگ کرد؟
4- چگونه قابلیت ها و توانمندی ها در میان واحدهای کسب و کار (SBU) مبادله شوند تا هم افزایی بوجود آید؟
5- تحصیل و ادغام (Acquisition and Merge) واحدهای کسب و کار تا چه میزان مطلوب است؟
6- استراتژی ورود (Entrance Strategy) و استراتژی خروج (Exit Strategy) واحدهای کسب و کار چگونه باشد؟
استراتژی در سطح هلدینگ
تجزیه و تحلیل پرتفولیوی سرمایه گذاری مبنایی را به وجود می آورد که مدیران هلدینگ نسبت به رشد، تثبیت و انقباض شرکتهای تابعه تصمیم گیری کنند و از استراتژی های زیر استفاده کنند:
استراتژی رشد (Growth Strategy)
استراتژی تثبیتی (Stability Strategy)
استراتژی انقباضی (Retrenchment Strategy)
1) برنامه ریزی استراتژیک
- در این شیوه تعامل، هلدینگ کاملا به صورت متمرکز عمل می کند و استراتژی شرکتهای تابعه را تدوین می کند.
2) کنترل مالی
- در این شیوه تعامل، هلدینگ به صورت کاملا غیرمتمرکز عمل می کند و تقریبا تمام امور به تدوین استراتژی های شرکتهای تابعه به خودشان تفویض می شود.
3) کنترل استراتژیک
- این سبک تعامل نه کاملا دستوری و نه کاملا تفویضی است، بلکه در بین این دو قرار می گیرد و حالت مشارکتی دارد.
استراتژی های عملیاتی برای رسیدن به وضع مطلوب (Functional strategy)
اصلاح ساختار مالی شرکت از طریق افزایش سرمایه.
نظارت مستمر بر عملکرد شرکتهای گروه به منظور ارزیابی عملکرد.
شناسايي و ورود به صنايع پر بازده و خروج از صنایع کم بازده.
استراتژی به موقع ورود به سرمایه گذاری ها (Entrance strategy) و خروج به موقع از آنها (Exit strategy) به منظور حداکثر نمودن ثروت سهامداران با در نظر گرفتن ریسک متناسب.
حضور مستمر و فعال در بازار ثانویه برای استفاده از فرصتهای آن و پایش و پیگیری تحولات بازار سرمایه کشور.
توزیع متقارن وزنی پرتفولیو برای حداقل سازی ریسک سرمایه گذاری ها.
جذب منابع مالي و تسهيلات ريالي و ارزي ارزان قيمت از داخل و خارج كشور.
ورود به حوزه جهانی برای بازاریابی خدمات مالی بین المللی و جذب شرکای جدید بین المللی.
تقویت و گسترش واحد تحقیق و توسعه (R&D)
حفظ، تقویت و جذب سرمایه انسانی خبره داخلی و بین المللی.